تلفن همراه: آینده گجت های هوش مصنوعی

این مقاله ترجمه ای از مقاله با عنوان «تلفن همراه آینده ی گجت های هوش مصنوعی است» از سایت ورج است:

هر زمانی که میز کار من را ببینید، پنج تا هشت تلفن همراه را روی آن پخش و پلا شده می یابید. این داستان از زمانی شروع شد که بررسی تخصصی گجت humane ai pin را شروع کردم. من انجام دادم که احتمالا هر آدم منطقی دیگری انجام می دهد:

نزدیک ترین تلفن همراه را برداشتم و سعی کردم که گجت پوشیدنی با قابلیت هوش مصنوعی خودم را بسازم.

کمپانی هیومن خیلی دوست دارد که شما باور کنید که پین (Pin) از بالاترین فناوری های جهان برخوردار است. ولی بررسی ها همگی چیز دیگری می گویند: آن ها از پردازنده اسنپدراگون (Snapdragon) چهار ساله و از نسخه سفارشی اندورید 12 [یک سیستم عامل 3 ساله] استفاده می کنند.

این ویژگی ها، پین را به یک تلفن همراه اندرویدی میان رده تبدیل می کند. من این موضوع را با تیم خودم در میان گذاشتم. استفاده از پین، درست مثل این است که Gemini (مدل زبانی گوگل) را دانلود کنید و به لباستان تان بچسبانید. من از تیمم خواستم تا به من ده دقیقه فرصت بدهند تا یک گجت مثل همین پین درست کنم.

مشکلات تلفن همراه به عنوان یک گجت هوش مصنوعی

در حالت ایده آل من یک دوربین رو به جلو و پشت به خودم و یک هندزفری برای یک دستیار صوتی نیاز دارم. مثل اینکه تلفن همراهت را داخل جیب پراهنت بگذاری ولی خب قطعا ایده خوبی نیست چون خیلی ها ممکن هست پیراهن بدون جیب بپوشند و از طرفی سیری هم چندان هوشمند نیست. و ساخت سخت افزار کار دشواری است.

بنابراین اولین گزینه سخت افزاری من گوشی تاشو موتورلا و چسباندن آن به یقه ام بود که طبیعتا ناموفق بود. یک مشکل دیگر هم این بود که Gemini را هم نمیشد از play store نصب کرد. نصب کردن آن از طریق فایل جداگانه، من را کمی به چیزی که میخواستم رساند. اما گوشی تاشو من را مجبور می کرد تا برای هر کاری آن را باز کنم.

ایده بعدی که عملی کردم همان تلفن تاشو موتورلا بود که ایندفعه به جای جمینای گوگل، چت جی پی تی را استفاده کردم که در حالت مکالمه روی صفحه نمایش اجرا می شد. اما این هم نقاط ضعف خودش را داشت. یکیش این بود که چت جی پی تی همیشه باید فعال می بود و به همه چیز گوش میداد و وقتی که من بادیگران هم صحبت می کردم همه چیز را می شنید و پاسخ هم می داد. پس این هم عملی نبود. اما به هرحال من آن را امتحان کردم و تجربه بسیار عجیبی بود.

ChatGPT یک مکالمه گر ماهر بود، ولی خیلی زود از دستش خسته شدم، دیگر موضوعی نبود که در موردش صحبت نکرده باشیم، موضوعاتی مثل اینکه چگونه یک غذای خوشمزه برای شام درست کنم، یا چگونه از گیاهانم به درستی مراقبت کنم که آسیب نبینند، یا چگونه از وقتم به درستی استفاده کنم.

جمینای برتر از چت جی پی تی؟

بار بعد سخت افزار را تغییر دادم، و از تلفن همراه پیکسل 8 و پیکسل واچ 2 استفاده کردم. این بار Gemini را به عنوان دستیار پیشفرض روی تلفن تنظیم کردم و برای تجربه بهتر از هدفون بی سیم هم استفاده کردم. ولی با این حال باز مجبور بودم جمینای را روی تلفنم در حال اجرا باز بگذارم. جمینای اسیستنت (دستیار صوتی جمینی گوگل) همچنان در هدفون ها پشتیبانی کاملی ندارد.

برای تهیه غذا، من دستور پخت غذای مورد علاقه ام را از دستورهای اینترنتی اسکرین شات گرفتم و از جمینای خواستم که آن را به خاطر بسپارد. بعد تلفنم را روی میز گذاشتم. همانطور که در آشپزخانه مشغول بودم همزمان از جمینای هم سوالاتی درباره دستور غذا می پرسیدم: چقدر سبزی باید بریزم یا پیاز را چند دقیقه باید سرخ کنم. جمینای هم به درستی به من پاسخ می داد.

وقتی که سوالات بسیار تخصصی و حتی خارج از اطلاعاتی که داده بودم را می پرسیدم؛ مثلا چرا باید باید سس را به دو قسمت تقسیم کنم، یا استفاده کره آب شده روی ماهی چه کمکی به پخت غذا می کند؟ باز هم به درستی پاسخ می داد. و در آخر کاری را از جمینای خواسم که رقیبش Humane نمی توانست: چهل دقیقه دیگر من را خبر کن. یا همان تایمر!

اوایل کار ارتباط گیری با جمینای سخت بود. سعی می کرد که سریع دستور عمل را بخواند و کار تمام شود. دائما مجبور بودم که وسط حرفش ازش بخوام که توقف کند که بعدا این مشکل حل شد یا حتی از جمینای خواستم که از اسپاتیفای (سرویس پخش موسیقی) آلبوم مورد علاقه من را پخش کند، که گفت نمی تواند به همچین چیزی دسترسی پیدا کند.

تلفن همراه خواه ناخواه آینده گجت های هوش مصنوعی هستند.

آخر سر، این شیرین کاری احمقانه دو چیز را نشان داد، اول اینکه حتما در آینده ما استفاده های بیشتری از هوش مصنوعی خواهیم برد و کارهای بیشتری را با آن انجام خواهیم داد. دوم اینکه آینده گجت های هوش مصنوعی فقط در تلفن همراه است.

من عاشق گجت ها هستم. ما در دورانی بزرگ شدیم که شرکت ها سعی می کردند ما را متقاعد کنند که همه ما باید یک دوربین یک تلفن همراه در همه جا همراه خود داشته باشیم. در این رقابت گوشی ها پیروز شدند.

با پیشرفت علم و تکنولوژی تلفن ها با پردازنده های قوی و قدرتمند و اتصال بدون سیم و بدون مشکل داغ شدن دائمی به بازار می آیند و به دست ما می رسند. گجت های هوش مصنوعی باید به صورتی از پس همه این کارها بر بیایند.

فکر می کنید که چه چیزی از یک سنجاق سینه الکترونیکی که با لیزر بر روی کف دست شما کار می کند کمتر احتمقانه است؟ یک هدفون. در حال حاضر مردم با خیالی راحت و شبانه روز از آنها استفاده می کنند. در گجت های پوشیدنی فاکتور ها و عوامل مخرب بسیار مهم هستند.

برای من قابل باور نیست یک گجت ساده و بی ارزش بتواند جای یک تلفن همراه هوشمند و یک جفت هدفون یا گجت های دیگری مثل عینک های هوشمند برند ری بن را بگیرد.

شاید همین الان هم جیب های ما تمام مواد اولیه یک گجت مجزای هوش مصنوعی را در خود داشته باشند.